-
1 tarditas
I.Lit., of motion or action:II.celeritati tarditas, non debilitas (contraria est),
Cic. Top. 11, 47:pedum,
id. Rab. Perd. 7, 21:cursu corrigam tarditatem tum equis tum quadrigis,
id. Q. Fr. 2, 13, 2:vehiculis tarditati,
id. Rep. 3, 2, 3:navium,
Caes. B. C. 1, 58:onerariae navis,
Tac. A. 2, 39:mula effrenis et tarditatis indomitae,
Plin. 8, 44, 69, § 171:occasionis,
Cic. Phil. 2, 46, 118; cf.:moram et tarditatem afferre bello,
id. ib. 5, 9, 25:tarditas et procrastinatio in rebus gerendis,
id. ib. 6, 3, 7:cunctatio ac tarditas,
id. Sest. 47, 100:nosti hominis tarditatem,
id. Fam. 1, 5, b, 2:quid si etiam affert tarditatem ista sententia ad Dolabellam persequendum,
id. Phil. 11, 10, 25; id. Brut. 42, 154:propter tarditatem sententiarum moramque rerum,
id. Fam. 10, 22, 2:tanta fuit operis tarditas,
id. Cat. 3, 8, 20:audientium,
dulness, Plin. 20, 9, 33, § 83; so,aurium,
id. 20, 13, 51, § 137; 23, 2, 28, § 59:veneni,
slow effect, Tac. A. 16, 14 fin. —In plur.:celeritates tarditatesque,
Cic. Univ. 9:cavendum est, ne tarditatibus utamur in ingressu mollioribus,
id. Off. 1, 36, 131.—Trop., of the mind, slowness, dulness, heaviness, stupidity:ingenii,
Cic. Or. 68, 229; so,ingenii (connected with stupor),
id. Pis. 1, 1; cf.:tarditas animi et stupor,
Gell. 16, 12, 3:ingenii,
Quint. 1, 1, 1:quid adjectius tarditate et stultitiā dici potest?
Cic. Leg. 1, 19, 51:hominum,
id. N. D. 1, 5, 11:opinio tarditatis,
id. de Or. 1, 27, 125. -
2 tarditas
tardĭtās, ātis, f. [st2]1 [-] lenteur, marche lente. [st2]2 [-] manque de vivacité. [st2]3 [-] lenteur d'esprit, esprit lent, esprit borné. - tarditas sententiarum: les lenteurs des délibérations. - tarditas veneni, Tac.: effet lent du poison. - tanta fuit operis tarditas ut... Cic.: l'ouvrage avança si lentement que... - tarditas ingenii, Cic.: lenteur d'esprit. - asina tarditatis indomitae, Plin.: mule d'une lenteur qu'on ne peut vaincre.* * *tardĭtās, ātis, f. [st2]1 [-] lenteur, marche lente. [st2]2 [-] manque de vivacité. [st2]3 [-] lenteur d'esprit, esprit lent, esprit borné. - tarditas sententiarum: les lenteurs des délibérations. - tarditas veneni, Tac.: effet lent du poison. - tanta fuit operis tarditas ut... Cic.: l'ouvrage avança si lentement que... - tarditas ingenii, Cic.: lenteur d'esprit. - asina tarditatis indomitae, Plin.: mule d'une lenteur qu'on ne peut vaincre.* * *Tarditas, penul. cor. tarditatis, opponitur Celeritati. Cicero. Tardiveté.\Cursu corrigere tarditatem. Cic. Se haster de courir.\Afferre tarditatem alicui rei. Cic. La retarder. -
3 tarditas
tarditās, ātis, f. (tardus), I) die Langsamkeit, Säumigkeit, das zögernde Wesen in der Bewegung od. Tätigkeit (Ggstz. celeritas, mobilitas, instantia [Emsigkeit]), a) v. leb. Wesen, mula tarditatis indomitae, Plin.: plenisque in rebus gerendis tarditas et procrastinatio odiosa est, Cic.: nosti hominis tarditatem et taciturnitatem, Cic. – Plur. = langsame Bewegungen, celeritates tarditatesque, Cic.: ne tarditatibus utamur in ingressu mollioribus, Cic.: regradationes siderum vel fortasse tarditates, Augustin. gen. ad litt. 2, 16. – b) v. sachl. u. abstr. Subjj., die Langsamkeit, langsame Bewegung, langsame Wirkung, langsam und schwer vor sich gehende Tätigkeit, Verzögerung, pedum, Cic.: navium, Caes.: veneni, langsame Wirkung, Tac.: aurium, Schwerhörigkeit, Plin.: so auch audientium, Plin.: sententiarum moraque rerum, Cic.: tanta fuit operis tardiras (es ging so langsam mit der Arbeit), ut etc., Cic.: tarditatem afferre bello, Cic. – insbes., der langsame, ruhige Gang der Töne u. Rede (Ggstz. cursus, der rasche Gang), tarditas modorum et gravitas canentis, Cic. de consil. suis fr. 3 Kays.: cursum contentiones magis requirunt, expositiones rerum tarditatem, Cic. or. 212. – II) übtr., die Langsamkeit, geistige Trägheit, Stumpfheit, das träumerische Wesen, ingenii, Cic.: animi, Gell.: hominum, Cic.: quid abiectius tarditate et stultitiā, Cic.
-
4 tarditas
tarditās, ātis, f. (tardus), I) die Langsamkeit, Säumigkeit, das zögernde Wesen in der Bewegung od. Tätigkeit (Ggstz. celeritas, mobilitas, instantia [Emsigkeit]), a) v. leb. Wesen, mula tarditatis indomitae, Plin.: plenisque in rebus gerendis tarditas et procrastinatio odiosa est, Cic.: nosti hominis tarditatem et taciturnitatem, Cic. – Plur. = langsame Bewegungen, celeritates tarditatesque, Cic.: ne tarditatibus utamur in ingressu mollioribus, Cic.: regradationes siderum vel fortasse tarditates, Augustin. gen. ad litt. 2, 16. – b) v. sachl. u. abstr. Subjj., die Langsamkeit, langsame Bewegung, langsame Wirkung, langsam und schwer vor sich gehende Tätigkeit, Verzögerung, pedum, Cic.: navium, Caes.: veneni, langsame Wirkung, Tac.: aurium, Schwerhörigkeit, Plin.: so auch audientium, Plin.: sententiarum moraque rerum, Cic.: tanta fuit operis tardiras (es ging so langsam mit der Arbeit), ut etc., Cic.: tarditatem afferre bello, Cic. – insbes., der langsame, ruhige Gang der Töne u. Rede (Ggstz. cursus, der rasche Gang), tarditas modorum et gravitas canentis, Cic. de consil. suis fr. 3 Kays.: cursum contentiones magis requirunt, expositiones rerum tarditatem, Cic. or. 212. – II) übtr., die Langsamkeit, geistige Trägheit, Stumpfheit, das träumerische Wesen, ingenii, Cic.: animi, Gell.: hominum, Cic.: quid abiectius tarditate et stultitiā, Cic.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > tarditas
-
5 tarditas
tarditās, ātis f. [ tardus ]1) медленность, медлительность (navium Cs; in rebus gerendis C); медленное действие ( venēni T)tarditatem afferre alicui rei C — замедлять что-л.2) неповоротливость, вялость, притуплённость ( ingenii C)t. aurium PM — тугоухость -
6 blödsichtig
blödsichtig, hebes. – Blödsichtigkeit, oculorum infirmitas. – Blödsinn, ingenium hebes. – stupor (Dummheit). – blödsinnig, hebes. hebes ad intellegendum. tardus (schwach od. langsam von Begriffen, stumpfsinnig). – stupidus (dumm); verb. stupidus et tardus. – mente captus (der Besinnung beraubt, verrückt). – Blödsinnigkeit, ingenii tarditas (Stumpfsinnigkeit). – stupor (Dum mheit). – mens capta (Verrücktheit).
-
7 celeritas
celeritās, ātis, f. (celer), die Schnelligkeit, Raschheit (Ggstz. tarditas, mora), I) eig.: corporis, Cic.: pedum, Cic.: equorum, Cic.: peditum, Caes.: praerapida fluminum c., Curt.: celeritate vinci a tardioribus, Cic.: tantā celeritate uti, ut etc., Cic.: celeritate incredibili longissimas vias conficere, Suet.: haec navis erat incredibili celeritate velis, Cic. – Plur. (Ggstz. tarditates), Cic. de off. 1, 131; Tim. 31. – II) übtr.: 1) der rasche Gang, die Geläufigkeit der Rede usw., verborum, Cic.: orationis, Cic.: eloquendi, dicendi, Cic.: in bezug auf die Silbenmessung, c. trochaei (Ggstz. tarditas spondei), Quint.: brevitas et c. syllabarum, Cic. – 2) die Raschheit, Eile im Verfahren, das rasche Verfahren (Ggstz. tarditas, mora), tanta celeritas festinatioque, Cic.: c. praepostera, Liv.: c. reditionis, reditus eius, Cic.: bellandi, Vell.: celeritati studere, Caes.: celeritatem adhibere, Planc. (in Cic. ep.) u. Nep.: celeritatem alcis impedire, Nep.: celeritatem persequendi retardare, Cic.: celeritate opus est, Cic. – 3) die Raschheit im Fortgange, im Verlauf, in der Wirkung, der rasche Fortgang od. Verlauf, das rasche ( schnelle) Vorübergehen, die rasche ( schnelle) Wirkung, actionis, Cic. fr.: belli, Cic.: doloris, Cic.: veneni, Cic.: famae, die rasche Verbreitung, Curt. – 4) die Schnelligkeit, Raschheit im Auffassen, Denken, Beschließen, die geistige Regsamkeit, animi, Cic.: animorum, Cic.: ingenii, Cic. u. Nep.: cogitationis, Quint.: consilii, Entschlossenheit, Nep.: percipiendi, Quint. – u. im Antworten usw., die Schlagfertigkeit, celeritas et brevitas et respondendi et lacessendi, Cic.: c. prompta et parata in agendo et respondendo, Cic.
-
8 celeritas
celeritās, ātis, f. (celer), die Schnelligkeit, Raschheit (Ggstz. tarditas, mora), I) eig.: corporis, Cic.: pedum, Cic.: equorum, Cic.: peditum, Caes.: praerapida fluminum c., Curt.: celeritate vinci a tardioribus, Cic.: tantā celeritate uti, ut etc., Cic.: celeritate incredibili longissimas vias conficere, Suet.: haec navis erat incredibili celeritate velis, Cic. – Plur. (Ggstz. tarditates), Cic. de off. 1, 131; Tim. 31. – II) übtr.: 1) der rasche Gang, die Geläufigkeit der Rede usw., verborum, Cic.: orationis, Cic.: eloquendi, dicendi, Cic.: in bezug auf die Silbenmessung, c. trochaei (Ggstz. tarditas spondei), Quint.: brevitas et c. syllabarum, Cic. – 2) die Raschheit, Eile im Verfahren, das rasche Verfahren (Ggstz. tarditas, mora), tanta celeritas festinatioque, Cic.: c. praepostera, Liv.: c. reditionis, reditus eius, Cic.: bellandi, Vell.: celeritati studere, Caes.: celeritatem adhibere, Planc. (in Cic. ep.) u. Nep.: celeritatem alcis impedire, Nep.: celeritatem persequendi retardare, Cic.: celeritate opus est, Cic. – 3) die Raschheit im Fortgange, im Verlauf, in der Wirkung, der rasche Fortgang od. Verlauf, das rasche ( schnelle) Vorübergehen, die rasche ( schnelle) Wirkung, actionis, Cic. fr.: belli, Cic.: doloris, Cic.: veneni, Cic.: famae, die rasche Verbreitung, Curt. – 4) die Schnelligkeit, Raschheit im Auffassen, Denken, Beschließen, die geistige Regsamkeit, animi,————Cic.: animorum, Cic.: ingenii, Cic. u. Nep.: cogitationis, Quint.: consilii, Entschlossenheit, Nep.: percipiendi, Quint. – u. im Antworten usw., die Schlagfertigkeit, celeritas et brevitas et respondendi et lacessendi, Cic.: c. prompta et parata in agendo et respondendo, Cic.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > celeritas
-
9 Phlegma
Phlegma, tarditas ingenii od. animi, im Zshg. auch bl. tarditas (Schlaffheit des Geistes). – patientia (Indolenz). – inertia (Trägheit, Bequemlichkeitsliebe). – lenti tudo (Gleichgültigkeit, w. vgl.).
-
10 celeritas
cĕlĕrĭtas, ātis, f. [celer], swiftness, quickness, speed, celerity (in good prose; syn.: velocitas, pernicitas;2.opp. tarditas): velocitas corporis celeritas appellatur, quae eadem ingenii laus habetur, etc.,
Cic. Tusc. 4, 13, 31:celeritas et vis equorum,
id. Div. 2, 70, 144; cf.equitum,
Caes. B. G. 1, 48 fin.:navis,
Cic. Verr. 2, 5, 34, § 88:pedum,
id. Ac. 1, 5, 19:in capiendis castris,
Caes. B. G. 7, 46:veneni,
the quick effect, Cic. Cael. 24, 60:incredibili celeritate de victoriā Caesaris fama perfertur,
Caes. B. G. 5, 53:celeritati studere,
id. B. C. 3, 79:Favonio Scipionis celeritas salutem attulit,
id. ib. 3, 36 fin.:maximum bonum in celeritate putabat,
Sall. C. 43, 4:celeritate uti,
to employ speed, Nep. Ages. 2, 2; 4, 4.—In plur. absol.: cavendum est ne in festinationibus suscipiamus nimias celeritates, Cic. Off. 1, 36, 131.—Of intellectual and abstract objects:animorum,
Cic. Sen. 21, 78: inge nii, v. supra; cf.:calliditas et celeritas ingenii,
quickness of device, Nep. Eum. 1, 3:cogitationis,
Quint. 10, 3, 19:consilii,
Nep. Ages. 6, 2:orationis,
Cic. Or. 16, 53; Quint. 11, 3, 111:dicendi,
Cic. Fl. 20, 48:syllabarum,
id. Or. 57, 191; Quint. 9, 4, 91; 9, 4, 88; 9, 4, 140; 11, 3, 107. -
11 mobilitas
mōbilitās, ātis, f. (mobilis), I) die Beweglichkeit, animalis, Cic.: corporum, Lucr.: linguae, Cic.: venti, Lucr.: venarum inperturbata mob., Sen. nat. qu. 6, 14, 2: membrorum mobilitatem (expugnat) torpor aut tarditas, Augustin. de civ. dei 19, 4, 2. p. 357, 7. D2.: Plur., articuli mobilitates ingenitas explicabant, Arnob. 1, 45 extr. – übtr., die Veränderlichkeit, Unbeständigkeit, der Wankelmut (Ggstz. constantia) alcis, Cic.: vulgi, Tac.: ingenii, Sall. u. Tac.: fortunae, Nep. – II) prägn.: A) das Wackeln, sanare dentium mobilitates, Plin. 20, 224. – B) die Schnelligkeit, Behendigkeit, 1) eig.: fulminis, Lucr.: equitum (Ggstz. stabilitas peditum), Caes.: ut et aeternitatis stabilitas moveatur et temporis mobilitas stabilis fiat, Ps. Apul. Ascl. 31. – 2) übtr., die Regsamkeit, opus est natarali quādam mobilitate animi, Quint. 10, 7, 8.
-
12 Dummdreistigkeit
Dummdreistigkeit, stolida audacia (dumme Kühnheit). – stolida fiducia (dummes Selbstvertrauen). – Dummheit, stultitia (Torheit). – tarditas ingenii (Mangel an Auffassungskraft). – stupiditas. stupor (Borniertheit). – Ist es = Albernheit, Unwissenheit, s. d. – D. eines Volks, barbaries: eine D. begehen, stulte et imprudenter facere. – Dummkopf, homo stultus usw. die Adjektt. unter »dumm«. – als Schimpfwort, caudex. stipes. truncus (Klotz). – asinus (Esel). – dummstolz, stulte arrogans; stultā ac barbarā arrogantiā elatus. – d. Wesen, Benehmen, stulta arrogantia; superba stultitia.
-
13 Stumpfsinn
Stumpfsinn, tarditas ingenii et stupor; ingenium hebes od. obtusum od. tardum; acies animi obtusior (s. »stumpf« über die Adjektt.).
-
14 mobilitas
mōbilitās, ātis, f. (mobilis), I) die Beweglichkeit, animalis, Cic.: corporum, Lucr.: linguae, Cic.: venti, Lucr.: venarum inperturbata mob., Sen. nat. qu. 6, 14, 2: membrorum mobilitatem (expugnat) torpor aut tarditas, Augustin. de civ. dei 19, 4, 2. p. 357, 7. D2.: Plur., articuli mobilitates ingenitas explicabant, Arnob. 1, 45 extr. – übtr., die Veränderlichkeit, Unbeständigkeit, der Wankelmut (Ggstz. constantia) alcis, Cic.: vulgi, Tac.: ingenii, Sall. u. Tac.: fortunae, Nep. – II) prägn.: A) das Wackeln, sanare dentium mobilitates, Plin. 20, 224. – B) die Schnelligkeit, Behendigkeit, 1) eig.: fulminis, Lucr.: equitum (Ggstz. stabilitas peditum), Caes.: ut et aeternitatis stabilitas moveatur et temporis mobilitas stabilis fiat, Ps. Apul. Ascl. 31. – 2) übtr., die Regsamkeit, opus est natarali quādam mobilitate animi, Quint. 10, 7, 8.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > mobilitas
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Латинский
- Немецкий
- Русский
- Французский